Chris

Opgegroeid in een, voor mijn gevoel, kleine wereld, terwijl ik me steeds groter maakte in de sportschool. De druk om er goed uit te zien was groot. Ik woonde in een dorp en ging daar ook naar school, iedereen kende elkaar.
In mijn schooltijd heerste een bepaalde cultuur. Ik was graag vrienden met de mensen die de macht hadden bijvoorbeeld. Af en toe liet ik wel eens een opmerking vallen als: ‘ Ik denk dat ik op jongens val.’ Of ik vroeg op een onopvallende manier: ‘Vind je dat ook een knappe jongen?’ Ik wachtte één voor één de reacties af en probeerde in te kunnen schatten hoe mensen er tegenaan keken.

Toen ik een keer op stap was, vroeg een jongen aan mij of ik homo was. Ik zei ja tegen hem en vervolgens wist iedereen het binnen vijf minuten. Wanneer ik zei dat ik homo was, werd daar negatief op gereageerd. ‘Dat doen wij niet, dat is goor’, werd er dan gezegd. Eén van de meiden uit de klas nam het dan voor mij op, zij verdedigde mij. Ik was bevriend met alle meisjes uit de klas, zij hadden namelijk de macht en namen iedereen mee. Dat voelde veiliger voor mij, ik ben dan ook nooit gepest vanwege mijn geaardheid.
Mijn droom was om bij Defensie te werken, maar omdat ik bang was dat ik daar niet geaccepteerd werd, durfde ik niet. Ik volg nu een sociale opleiding en heb stage gelopen bij COC Friesland. Ik hoop door het delen van mijn eigen verhaal, voor meer erkenning te zorgen. Veel mensen in mijn omgeving durven namelijk niet voor hun geaardheid uit te komen. Uit de kast zijn, veel bezig zijn met mijn uiterlijk en een relatie krijgen. Ik was trots op mezelf en het voelde als het complete plaatje. Ik ben graag mezelf, doe waar ik zin in heb en hoop dat meer mensen dat durven doen.