Maart

Voor mij niet één, maar twee uit de kast momenten. Eerst als lesbisch, waar ik mij niet goed bij voelde. Ik wist nog niet zeker of ik mij man of vrouw voelde, terwijl de wereld wel in deze hokjes is ingedeeld. Wanneer ik naar de vrouwen wc ga voelt dit niet goed, dus ga ik maar naar de mannen wc. Dan word ik tenminste minder raar aangekeken. Graag word ik aangesproken met hij of die.

Ik wilde kort haar, maar kreeg te maken met meningen in mijn omgeving. ‘Zou je dat wel doen?’ Kreeg ik dan te horen. Hoe graag ik het ook wilde, de meningen om mij heen beïnvloedden mij. Daarom heb ik besloten het idee naar de kapper te gaan niet meer met iedereen te delen. Eén van de weinigen met wie ik dit wel deelde, was mijn vader. Samen met hem ben ik naar de kapper gegaan. Voor mij was het belangrijk dat ik mijn haar in één keer kort liet knippen, zodat ik het kon doneren.

Ik word steeds meer mezelf, zeg ik trots wanneer ik terug denk aan het gala. Ik strak in pak, maar met rode pumps eronder. Gewoon omdat ik ze mooi vond.